İSMAİL ARSLAN

 Ukrayna ve Rusya Durumuna Tarihsel Bir Bakış Az çok tarihle iç içe olanlar bilirler ki Rusya'nın yüzyıllardır uygulamaya çalıştığı bir hedef vardır. İşte bu hedef sıcak denizlere inmektir. Bu hedef doğrultusunda yüzyıllardır hamleler yapmaktadır. Hatta hamlelerin birçoğu sabık devletimiz olan Osmanlı üzerineydi. Öyle ki Osmanlı ile Rusya 18, 19. yüzyıllarda sürekli, 20. yüzyıl da ise ilk 17 senesinde karşı karşıya gelmiştir. Peki neden Osmanlı ile Rusya bu kadar sık karşı karşıya gelmektedir? Rusya sıcak denizlere inmek maksadıyla bir çok farklı yol denemiş olsa da hepsi bir şekilde Osmanlı'dan geçmekteydi. Balkanlardan aşağıya doğru hareket etmek istese karşısında Osmanlı vardı, doğu tarafından Kafkaslardan hareket edip aşağıya inmek istese yine karşısında Osmanlı vardı hatta denizden hareket etmek istese yine karşısında Osmanlı vardı. Yani her türlü yol Osmanlı'dan geçmekteydi.  Peki bunların Ukrayna ile Rusya arasında olan savaşla ilgisi ne diyebilirsiniz? Bunu açıklama...

Film izlemeyi ve film hakkında konuşmayı, düşüncelerimi söylemeyi seviyorum. Filmler bize başka yaşantılara ortak olmamızın yolunu açıyor bence. Hiçbir şekilde II. Dünya Savaşı'nda yaşanan yaşantılara ortak olamazken II. Dünya Savaşı dönemini anlatan bir filmle o döneme dair yaşantılara ortak olabiliyoruz. Bu da filmlerin bizlere kazandırdığı kazanımlardan biri oluyor. Filmler, özellikle tarih konulu filmler, bizlere anlatılan dönemin sosyoekonomik koşullarını, kültürel ve toplumsal koşullarını anlaşılır hale getirmektedir. Mesela Roma İmparatorluğu'nda geçen bir film sayesinde Roma dönemine ait kültürü, dönemin ekonomisini, toplumsal duruş ve tutumun ne durumda olduğunu görmek mümkün. Bu da o dönemin anlaşılmasını kolaylaştırmaktadır. Bu sebepten dolayı tarihi filmler izlemeyi seviyorum. Fakat izlemeyi sevdiğim başka türler de yok değil. Aşağıda önereceğim filmlerin biri tarih konulu biri eğitim konulu diğeri ise hayatta kalma konulu olacak. Gelelim filmlere değil mi? İlk film...

Uzun bir aradan sonra tekrar bir yazı ile karşınıza çıkacağım için heyecanlıyım. Üniversite hayatımı anlatacağım bir yazı dizisi yazmayı planlıyorum. Önce bu düşüncenin nasıl ortaya çıktığından bahsetmemiz gerekiyor sanırsam. Öğrencilerimle sohbet ederken fark ettim bu konunun ilgi çekici olduğunu. Hem kişisel anılar içeriyor hem de az da olsa öğrencilere yol gösteriyordu. Tabii öğrenciler bu anılardan yol göstermeleri mi aldılar yoksa kişisel yönleri mi bilemiyorum. Belki bu yazıyı okurlar ve yine belki yorumlarda bu durumlardan bahsetmek isterler. Böylelikle bizde nasıl ve hangi yönde etkilendiklerini öğrenmiş oluruz. İşte bu yazı dizisi düşüncesi öğrencilerle sohbetler içerisinde ortaya çıktı ve şu an kaleme dökülüyor. O zaman başlayalım. 2016 yılının Eylül ayında üniversiteye başladığımda (1 hafta geç) oryantasyon (tanıtım) eğitimini kaçırmıştım. Ama içimdeki merak Marmara Üniversitesi'nin Kadıköy-Göztepe'de bulunan yerleşkesini her yerini öğrenmeme vesile olmuştu. o Oryant...

 Her ay en az dört film izlemeye karar vermiştim kendi kendime. Ocak ayının filmlerini izlemenin gururunu yaşıyorum. Çünkü çok fazla film ya da dizi izleyebilen biri değilim. Bu konuda kendimi biraz zorluyorum. Film ya da diziye ihtiyaç duymadığım için anca zorlama ile bir şeyler izliyorum.  O zaman lafı daha fazla uzatmadan izlediğim filmlere ve onlar hakkındaki görüşlerime geçelim. 1- Detachment 2011 yapımı olan ve Oscar ödüllü oyuncu Adrien Brody'in başrolünü oynadığı film bir yedek öğretmenin kişisel hayatı ile okuldaki öğrenciler ve diğer öğretmenlerle ilişkisini merkeze alan bir film idi. Filmin ana hikayesi dışında oldukça fazla yan hikayeleri bulunmakta. Filmin yan hikayelerinde ırkçılık vs. gibi kavramların işlendiğini onlar üzerinden filmin diğer karakterlerinin sorunlarının anlatıldığı biraz sıkıcı biraz ilgi çekici sahneler bulunmaktaydı. Sıkıcı olmasının sebebi filmin ana hikayesine hiçbir etkisinin olmaması, ilgi çekici olmasının sebebi ise farklı hayatların fark...

Objektifimden Manzaralar adlı seri de sizlere çektiğim fotoğrafları paylaşacak ve fotoğraflara dair bilgiler vermeye çalışacağım.  Bir Büyükada manzarası ile söze başlamak istiyorum. Biliyorsunuz ki İstanbul Prens Adaları'nın en büyüğü olan Büyükada birçok konuda ön planda. İstanbulluların bahar ve yaz aylarında en uğrak mekânlarından biri konumunda. Tabii biz de o popülerlikten nasibimizi almak için Büyükada'ya birkaç kere gittik. Bu fotoğrafta o ziyaretlerimizin birinde 03.04.2017 tarihinde çekilen bir fotoğraf. Güneş adanın batısından batmakta ve bizlerde uzaktan karşı kıyıyı İstanbul'un büyüklüğünü izlemeye koyulmuştuk o sıralar. Tam burada İstanbul'un adaları ile nasıl tanıştığımı anlatmak isterim. Galiba ortaokul öğrencisi iken Selena adlı bir dizi vardı ve o sıralar onu izlerdim. O dizinin bir bölümünde baş roldeki kızlardan birkaçı İstanbul'da adaya gidiyor ve adada mahsur kalıyordu. Bu adalarla tanışmam öyle oldu sanırsam. O seferden sonra birkaç farklı yap...

Kitap okumaya sanırsam lise iki ya da üç de öğrenim görürken başladım. Tam hatırlayamamakla birlikte o zamanlarda olması gerekiyor. İlkokul birinci sınıfta tanıştığım ve halen en yakın arkadaşım olan Hikmet sayesinde başladım diyebilirim. Lise döneminde Antakya’da tek yaşarken birçok farklı karakterle arkadaşlıklar yaptım, birçok farklı ortama girdim. Bu şartlarda pek çok farklı ortam deneyimledim. Fakat hayatımı en derinden etkileyen olay, o farklı karakterlerden en eskisinden geldi diyebilirim. Lise sıralarında Hikmet çok fazla kitap okurdu. Onun yanına her gittiğimde çalışma masasının üstünde kitaplar olurdu. Kitapla haşır neşir olmam orada başladı diyebilirim. Sonrasında Antakya Cemil Meriç Halk Kütüphanesi’ne dadanma dönemi başladı tabii. Haftalık kitaplar alıp okumalar yapar, arada kitapları zamanında götürmez, cezalar alırdık. O zamanlardan anı olsun diye kütüphane kartımı saklardım ta ki geçen seneye kadar. Cüzdan da ne var ne yok diye bir kontrol esnasında kütüphane kartının k...